“The aim of art is to represent not the outward appearance of things, but their inward significance.” – Aristotle
Je uiterlijk en de aandacht die je daaraan besteedt. Er is wel wat om te doen, wat commotie rond zelfs. De ene ziet het belang, de andere totaal niet. En met deze blog wil ik toch even wijzen op het feit dat je uiterlijk toch echt wel veel over je te vertellen heeft. Dat de aandacht die jij besteedt aan hoe je eruitziet toch dieper gaat dan het “oppervlakkige” waar we ons liefst niet teveel mee inlaten.
Op zich denk ik dat iedereen het wel herkent dat als je jezelf goed in je vel voelt, je automatisch de neiging hebt om jezelf mooi te maken, je favoriete outfit aan te doen of jezelf zelfs helemaal op te dirken. En dit werkt trouwens ook andersom! Want als je jezelf wat down voelt, kan een mooie outfit en eventueel wat glitter op je snoet je humeur werkelijik doen omslaan. Hoe je eruit ziet en hoe je jezelf toont, doet emotioneel en psychisch het één en ander met je. Of je dat nu wil of niet…
En het gaat allemaal ook een laag dieper als je het mij vraagt. Want je uiterlijke vertoon is je meest duidelijke tool om jezelf in de wereld te zetten. Om te tonen wie je bent en wil zijn, hoort te zijn. Met kleuren, kleding, kapsels, keuze van accessoires en zoveel meer toon jij de wereld wie je innerlijk bent. En wel, daar sluit de bovenstaande quote erg mooi bij aan, want daar draait het toch allemaal net om; jezelf tonen wie je diep vanbinnen bent, jouw essentie, vanuit je ware kern.
Dus is het dan oppervlakkig om heel bewust keuzes te maken met betrekking tot je uiterlijk? En dit kan over alles gaan, van jezelf ontharen tot dit net niet doen, je haren kleuren of dit net niet doen, make-up gebruiken of dit totaal niet doen. Zolang deze keuzes komen vanuit wie jij in essentie bent, lijken ze me allemaal gegrond. Dat je dit bewust kiest om te zijn wie je werkelijk bent, tot in het diepst van je ziel, is er nooit een goed of fout. En zo is het ook helemaal oké om in joggingpak rond te lopen, maar dan bijvoorbeeld te kiezen voor een mooie kleur die aansluit bij je zijn. Want tenslotte is ook lief zijn voor jezelf hierin van groot belang, al mag het ook geen valkuil worden…
Want ja, hoor, ook bij lief zijn voor jezelf loop je makkelijk in valkuilen. Want soms ben je zo lief voor jezelf dat je jezelf ook kan gaan saboteren. Denk daarbij ook maar eens aan voeding, want je bent lief voor jezelf als je niet constant streng bent en jezelf af en toe wat gunt, maar wat als je jezelf op den duur zoveel gunt van hetgeen waar je eigenlijk fysiek niet goed op reageert en je daar de gevolgen van draagt. Is dat dan nog lief zijn voor jezelf? Hetzelfde geldt dan ook voor hoe je omgaat met je uiterlijk. Want voor gemak en comfort kiezen, kan inderdaad lief zijn voor jezelf, maar wat als je daardoor jezelf nooit echt toont en eerder gaat verstoppen? Is het dan nog lief zijn voor jezelf?
Dat terzijde wil ik in deze blog vooral aankaarten dat aandacht hebben voor hoe je jezelf fysiek vertoont helemaal niet oppervlakkig is en zolang het vanuit je pure essentie komt, dit je zelfs op diepgaander niveau meer naar jezelf brengt. Het is een erg krachtige tool in dicht bij jezelf blijven en vanuit je ware kern leven. En je toont zo ook aan de buitenwereld wat jij innerlijk voelt. Hoe mooi is dat?
Uiteraard heb je niet elke dag evenveel zin om jezelf te tonen en mag de keuze voor comfort overheersen. En dan denk ik dat het wel zal resoneren als je dan voor jezelf gaat kijken waar je jezelf dan bevindt in de seizoenen waar we als vrouw op leven, naast deze van Moeder Aarde. Ook door daar meer bewust mee om te gaan en oog voor te hebben, kom je wéér dichter bij jezelf. Het is een wisselwerking die van buiten naar binnen en vice versa werkt. Het draait vooral om ervoor open staan en het te begrijpen. Daarnaast begint heel dit verhaal van bewustwording en het begrijpen bij jezelf graag zien… Maar daar maak ik graag een andere blogpost over 😉
Al wil ik wel graag eindigen met het feit dat zelfliefde aan de basis ligt van jezelf kunnen en durven tonen zoals je werkelijk bent, met bling bling of net zonder, maar steeds vanuit jouw eigen gevoel en zijn. Dat je kiest om bepaalde kleuren te dragen, omdat deze bij je horen en daarvoor ook afstand kan doen van zaken in je kleerkast die niet resoneren. Dat je door jezelf graag genoeg te zien jezelf werkelijk kan gaan tonen en daar bewust mee om kan gaan. Dat je niet langer het gevoel van jezelf verstoppen laat overheersen en je jezelf ook volledig neemt zoals je bent. En geloof me vrij dat de meesten onder ons hier de nodige processen in zullen ondergaan, net als ikzelf er constant in blijf groeien. Dat stukje onvoorwaardelijke zelfliefde en jezelf de moeite vinden om je te tonen, zijn we doorgaans onder het label “oppervlakkig” gaan plakken. En die wil ik nu net eraf halen. Want door als een grijze muis, terwijl je dit in wezen niet bent, door het leven te gaan, sta je net aan de oppervlakte, ver weg van de diepte diep in jezelf. Laat belemmerende overtuigingen los, opgedrongen door onze omgeving of jezelf, over jezelf of over hoe we horen om te gaan met ons uiterlijk. Want zo houden we onszelf klein en onzichtbaar. Jezelf tonen als wie je werkelijk bent, is echt een krachtige tool op Aards niveau. Het brengt je werkelijk zoveel, dus…
Zie jezelf graag, eer jezelf, jij bent het waard en toon jezelf!
