“Tarot reading is an art based on intuition, interpretation & perception.” – Nikita Dudani
Ik groeide op met een moeder die kaarten legde, handen kon lezen en ooit in een ver verleden zelfs seances deed. Spooky you’d say?!
Op zich viel dat wel mee… Ik was mezelf gewoon al altijd bewust van dat er meer was dan wat we met het blote oog zien. En daarnaast was mijn grootmoeder zo’n keuken- en tuinheks, zo’n wijze vrouw waaraan je om raad vroeg als je moest hoesten of ergens een plekje had op je huid. En ik kreeg ook wat van haar mee. Hoe dankbaar ik daarom ben, kan ik niet verwoorden! Het is duidelijk dat er heksenbloed in mijn vrouwenlijn zit, dat staat in elk geval vast 🙂
Het moet rond mijn tienerjaren zijn geweest dat ik mijn moeder begon bij te sturen bij het kaartleggen en er nog meer in zag dan zij dat deed. Of zij wilde het niet zien, dat kan ook 😉 In elk geval kreeg ik in de gaten dat ik ook de gave had om intuïtief dingen te zien in de speelkaarten waarmee m’n moeder altijd werkte. Gaandeweg begon ik dit meer en meer te doen, kwamen er tarot en orakelkaarten aan te pas en toen… Wel, het leven gebeurde. Ik was een puber, een tiener, op zoek naar mezelf en het leven.
Altijd heb ik mezelf aangetrokken gevoeld tot het spirituele, maar ik had geen flauw idee hoe ik dit kon integreren in mijn relaties, bij mijn rol als moeder en laat staan hoe ik dit moest gaan combineren met onze maatschappij en de verwachtingen daarin. Al bleef het op de achtergrond wel steeds aanwezig. En als ik moeilijkheden op mijn pad tegen kwam, ben ik altijd de eerste om bij mezelf te rade te gaan. Eens checken wat het universum me wil vertellen en leren over mezelf. Dit is voor mij een tweede natuur geworden om om te gaan met wat het leven me op mijn pad gooit. Want in toeval, daar geloof ik niet in.
Dus ook niet toen ik na mijn hysterectomie een zeer traag herstel ondervond en op een gegeven moment het licht zag dat het om een burn-out ging. Wat wil deze burn-out me zeggen? Wat vertelt mijn wijze lichaam me?
Al vele malen kreeg ik te horen niet op mijn pad te zitten… Ik vond dat telkens zo vaag en een beetje van “ja, oké, maar wat is mijn pad dan wél? En hoe breng ik dat in mijn leven?”. “Jij moet meer spiritueel werk doen” – nog zo’n zin waar ik kop noch staart aan kreeg, want hoe in hemelsnaam moest ik dat dan doen? Ik zag het niet en zat vol met belemmerende overtuigingen hierover. Tot dat geschenk van even niet kunnen op mijn pad kwam. Dat zette me stil. Bij mezelf, bij m’n ontwikkeling, bij m’n gaven. Geboren HSP met een gigantisch empathisch denkvermogen. Dat zette ik steeds in op mijn verschillende administratieve en commerciële jobs, maar het zoog me voornamelijk leeg. Deze sterkte moest ik toch op een andere manier gaan kunnen inzetten?
In deze periode begon ik terug meer en meer te werken met de kaarten, verdiepte ik me nog verder in de wereld van tarot en besefte ik des te meer hier iets mee te moeten gaan doen. En niet enkel voor mezelf of familie en vrienden, maar ook voor hen die het even niet meer zien, inzichten nodig hebben of voor belangrijke keuzes staan. Ik begon ook wat meer te oefenen op mensen die ik niet kende en voor ik het wist, voelde ik de energie stromen die dit me bracht!
De kaarten zijn ondoorgrondelijk en tegelijk zo klaar als een klontje. Ze brengen niet altijd duidelijke boodschappen of inzichten die direct resoneren, omdat het vaak ook lastig is het te willen zien wat er speelt. Maar doorgaans krijgen ze altijd gelijk. Het is als spreken met je eigen innerlijke zelf via de kaarten. Het is aanvoelen en vanuit je buik spreken. En dat voelt voor mij vertrouwd, dat resoneert met wie ik ben.
Kaartleggen is gewoon deel van wie ik ben en ik gebruik het graag als rode draad doorheen alles wat ik aanbied.
Wist je trouwens dat ik op social media elke maandag “Magnificent Monday’s” en op vrijdag “Fantastic Friday’s” doe met de kaarten in mijn stories?
